[EN] A video without faces, without words—only music that spreads like a wave and carries you away. There are no voices to guide you; only sounds that unlock hidden paths within you.
The melody does not describe—it whispers. The images do not show—they leave space for you to dream. Thus, a film is born, not on the screen, but in your mind.
As you listen, you begin to travel. You become the narrator, the creator, the protagonist. Each note turns into a memory, each pause into a breath, each sound into an emotion that leads you deeper.
–If you wish, share your story in the comments.
[GR] Ένα βίντεο, χωρίς πρόσωπα, χωρίς λέξεις, μόνο μουσική που απλώνεται σαν κύμα και σε παρασύρει. Δεν υπάρχουν λόγια να σε καθοδηγήσουν∙ μόνο ήχοι που ξεκλειδώνουν μυστικά μονοπάτια μέσα σου.
Η μελωδία δεν περιγράφει∙ ψιθυρίζει. Οι εικόνες δεν δείχνουν∙ αφήνουν χώρο να ονειρευτείς. Έτσι γεννιέται μια ταινία που δεν προβάλλεται στην οθόνη, αλλά στο νου σου.
Καθώς ακούς, αρχίζεις να ταξιδεύεις. Γίνεσαι εσύ ο αφηγητής, ο δημιουργός, ο πρωταγωνιστής. Κάθε νότα γίνεται ανάμνηση, κάθε παύση γίνεται ανάσα, κάθε ήχος μετατρέπεται σε συναίσθημα που σε οδηγεί πιο βαθιά.
–Αν θες, γράψε την ιστορία σου στα σχόλια.
music by IF and AI song excerpt Mr. Lonely | Bobby Vinton editing/sound mixing by Ilias Florakis
Το 2020, την δύσκολη περίοδο του κορονοϊού, της καραντίνας και της τηλεκπαίδευσης, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, ξεκίνησε συνεργασία με το CineLike Lab για την δημιουργία μιας διαδικτυακής (λόγω περιστάσεων) κινηματογραφικής ομάδας.
Το CineLike Lab, με συντονιστή τον Ηλία Φλωράκη, είναι ένα εργαστήριο κινηματογραφικής εκπαίδευσης μικτής τεχνικής για παιδιά. Ξεκίνησε το 2014 ως εξωσχολική δραστηριότητα σε διάφορα σχολεία (Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια). Συνεργάζεται επίσης με το Νεανικό Πλάνο (Φεστιβάλ Ολυμπίας, Camera Zizanio www.neanikoplano.gr) στο πρόγραμμα «Μαθήματα με φως στο σκοτάδι» το οποίο είναι εγκεκριμένο από το ΙΕΠ του Υπουργείου Παιδείας και υλοποιεί σεμινάρια κινηματογράφου στα σχολεία, εντός διδακτικών ωρών. Παράλληλα έχει υλοποιήσει πολλές δράσεις, όπως εργαστήριο στην Βουλή των Εφήβων, στην έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο, σε κατασκηνώσεις, σε summer camp, εκδοτικούς οίκους στο πλαίσιο παρουσίασης παιδικών βιβλίων κ.α.
Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της καραντίνας, το εργαστήριο υλοποιήθηκε διαδικτυακά, επικεντρώνοντας την εκμάθηση στην δημιουργία ταινιών animation με την χρήση κινητών τηλεφώνων και τάμπλετ και την τεχνική του stop motion. Ο βασικός στόχος, τα παιδιά να σταματήσουν να είναι παθητικοί χρήστες των συσκευών, αλλά να τις αξιοποιήσουν ενεργητικά σε μια δημιουργικοί δράση.
Δημιουργήθηκαν δύο ομάδες. «Τα 5 κλικ» με μαθητές της 1ης-3ης δημοτικού και «Οι Μικροί Δημιουργοί» με τους μαθητές της 4ης-6ης τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου.
Τα παιδιά, έμαθαν να αξιοποιούν τις συσκευές και τα προγράμματα του animation, αλλά και αντικείμενα που ήδη είχαν στο σπίτι, δημιουργώντας μικρά βιντεάκια με δικές τους ιδέες. Οι διαδικτυακές ομάδες του CineLike Lab, προχώρησαν και στην δημιουργία ενιαίων ταινιών, όπου το κάθε παιδί, ολοκλήρωνε το δικό του κομμάτι της ταινίας. Στην συνέχεια, τα κομμάτια ενώνονταν στο μοντάζ από τον Ηλία Φλωράκη, ολοκληρώνοντας την ιστορία που είχε δημιουργήσει η ομάδα.
Οι ταινίες, είχαν επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Ολυμπίας και την Camera Zizanio. Τους πειραματισμούς, αλλά και τις ολοκληρωμένες ταινίες των δύο ομάδων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, μπορείτε να απολαύσετε στα παρακάτω λινκ:
Τα 5 Κλικ – μαθητές 1ης-3ης τάξης. Ενδεικτικές ταινίες:
Άνοιξε μια καινούρια, συνδρομητική πλατφόρμα streaming που προωθεί την ελληνική και ανεξάρτητη παραγωγή, ειδικά στις μικρού μήκους ταινίες. Σκοπός της, οι ταινίες αφού ολοκληρώσουν την φεστιβαλική διαδρομή τους, να μην μένουν ανεκμετάλλευτες, αποδίδοντας κέρδη στους δημιουργούς ανάλογα με τα views.
Ιδέα της Ανδριάνας Σαπρίκη, που πήρε «σάρκα και οστά» μετά από μια καταπληκτική συνεργασία. Έχει ενδιαφέρον ότι το σενάριο γράφτηκε το 2016. Μιλάει για μια γυναίκα που δουλεύει από το διαμέρισμά της, σε μια εποχή που οι κοινωνικές εκδηλώσεις θεωρούνται ανθυγιεινές και ίσως επικίνδυνες. Το ίδιο και η υγιεινή διατροφή, η οποία έχει αντικατασταθεί από χαπάκια. Επιπλέον, την ζωή της προγραμματίζει και καθοδηγεί ο υπολογιστής της, που ελέγχει τα πάντα στο σπίτι.
Η ταινία της 9χρονης πλέον, Ελπίδας στο KIDS Dream Festival! «Η Γκρι Ζούγκλα» σε ιδέα, σενάριο και σκηνοθεσίας Ελπίδας Φλωράκη, που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του εργαστηρίου κινηματογράφου CineLike LAB, θα προβληθεί ως επίσημη συμμετοχή του Camera Zizanio! Το γκρι ελεφαντάκι θα πει την ιστορία του για την έξοδό του από το μεγάλο μαύρο σύννεφο! Be there!
Τεχνικός έλεγχος προβολών με την Γκρι Ζούγκλα
Στο κέντρο της Αθήνας δημιουργείται ένας πολυδιάστατος χώρος παιχνιδιού, δημιουργίας και τέχνης, με πλούσιο πρόγραμμα, που καλεί μικρούς και μεγάλους να πειραματιστούν, να παίξουν, να μάθουν και να εξελιχθούν! Για τρεις ημέρες, 17, 18 & 19 Ιουνίου, στο μαγευτικό Άλσος Στρατού, από τις 10 το πρωί έως τις 10 το βράδυ!
kidsdreamfestival.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ για το Εργαστήριο Κινηματογράφου CINElike LAB
Με αφορμή ένα εργαστήριο κινηματογράφου σε σχολικό περιβάλλον, μπορούμε να εφαρμόσουμε το Ελεύθερο Κείμενο στην συγγραφή του σεναρίου από τα παιδιά. Με μια μικρή παραλλαγή. Το Ελεύθερο Σενάριο.
Η βασική ιδέα είναι η ίδια, αφού μιλάμε για γραφή. Πρέπει όμως να κατανοήσουμε την έννοια του σεναρίου, ώστε να καταλάβουμε πώς το Ελεύθερο Σενάριο μπορεί να πάρει τον δικό του δρόμο.
Σενάριο είναι το τεχνικό κείμενο, με συγκεκριμένη μορφή και δομή, που δείχνει στους συντελεστές, πως θέλει ο σεναριογράφος να οπτικοποιηθεί η ιστορία του. Είναι το «εγχειρίδιο», οι οδηγίες για την οπτικοποίηση μιας ιστορίας. Εδώ πρέπει να επισημάνω, ότι σε αντίθεση με οποιοδήποτε λογοτεχνικό κείμενο, το σενάριο ΔΕΝ είναι το «τελικό προϊόν» που θα φτάσει στον αναγνώστη. Δεν αφορά καν τον θεατή που θα δει την ταινία. Το σενάριο αφορά τους συντελεστές που θα γυρίσου την ταινία. Γι’ αυτό και έχει συγκεκριμένη μορφή. Δεν θα το αναλύσω όμως περισσότερο, αφού το άρθρο δεν αφορά την συγγραφή σεναρίου.
Υπόδειγμα σεναρίου:
Στο σχολικό περιβάλλον συνήθως, το σενάριο δεν έχει την τεχνική μορφή που βλέπουμε στα σενάρια των επαγγελματιών. Είναι απλά η ιστορία που θέλουμε να γυρίσουμε -στην καλύτερη περίπτωση- ή κάποιες σημειώσεις. Μεταξύ μας όμως, οποιοδήποτε κείμενο σκεπτόμαστε να το κάνουμε ταινία, δεν ονομάζεται σενάριο.
Η λέξη όμως που θα σταθώ, είναι η «ιστορία». Για να γυρίσουμε μια ταινία, καλό είναι να έχουμε μια ιστορία να πούμε. Και για να γράψουμε αυτή την ιστορία, μπορούμε να ακολουθήσουμε την διαδικασία του Ελεύθερου Κειμένου.
«Γράφω αν έχω κάτι να πω σε κάποιον που δεν είναι εδώ: ωθούμενος από την βεβαιότητα ότι θα διαβαστώ, έχοντας την ελπίδα ότι θα ακουστώ»*
Έτσι και η ιστορία για μια ταινία, ξεκινάει με την ελπίδα ότι θα αφορά και θα αρέσει στον θεατή. Θέλουμε να κάνουμε μια ταινία, γιατί έχουμε κάτι να «πούμε» σε κάποιον. Και τα παιδιά έχουν πολλές ιστορίες να πουν. Και μπορούν πλέον να τις κάνουν και ταινία. Με διάφορες τεχνικές (Live action ή animation).
Η Ελεύθερη έκφραση είναι βασική στην δημιουργία της ιστορίας. Τα παιδιά μπορούν να σκαρφιστούν «όπου και όταν θέλουν»* μια ιστορία. Οι ιστορίες μπορούν να πηγάζουν μέσα από αυτά που ζουν, που βλέπουν, που ακούν. Ανάλογα με την ηλικία και τα βιώματά τους, οι ιστορίες τους μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο φανταστικές, να έχουν περισσότερο ή λιγότερο βάθος, να είναι περισσότερο ή λιγότερο «δικές τους». Πολλές φορές όμως, οι αρχικές ιδέες των παιδιών για την ταινία που θα φτιάχναμε, πήγαζαν από υπαρκτά προβλήματα που τα απασχολούσαν, ξεφεύγοντας από τα τετριμμένα θέματα που επικεντρώνονται οι εκπαιδευτικοί ή αναζητούν τα φεστιβάλ (βλ. μπούλινγκ).
«Αλλά δεν γράφουν όλοι»* Και δεν χρειάζεται. Ο κινηματογράφος είναι μια ομαδική δουλειά. Όχι όμως σαν τα ομαδικά αθλήματα, που όλοι πρέπει να είναι καλοί στο ίδιο πράγμα. Να κλωτσάνε την μπάλα ή να βάζουν καλάθι. Είναι μια ομαδική δουλειά, όπου ο καθένας μπορεί να βοηθήσει από το δικό του πόστο. Μπορεί όμως η αρχική ιδέα/ιστορία να είναι ενός παιδιού, στο στάδιο όμως του σεναρίου, όλοι μπορούν να συνεισφέρουν με ιδέες για την εξέλιξη ή την βελτίωση της ιστορίας. Έχοντας πάντα τον τελικό λόγο ο σεναριογράφος. Επιπλέον, όταν αρχίσουν τα γυρίσματα υπάρχουν πάρα πολλά πόστα, κυρίως πίσω από την κάμερα, ώστε το κάθε παιδί να βοηθήσει όπως μπορεί. Ακόμα και στο animation, υπάρχουν τόσες πολλές τεχνικές που δεν χρειάζεται όλοι να ξέρουν να ζωγραφίζουν. Ας γυρίσουμε όμως στην συγγραφή του σεναρίου.
Το Brainstorming είναι μια καταπληκτική διαδικασία, αν και αποτελεί πολλές φορές πονοκέφαλο για τον εκπαιδευτικό, που δεν έχει την πείρα για το τί μπορεί να γυριστεί και τί όχι σε μια ταινία. Για τα παιδιά, όλες οι ιδέες είναι καταπληκτικές.
Ο κανόνας, τουλάχιστον στην δική μου προσέγγιση, είναι ότι «στον κινηματογράφο, όλα μπορούν να γίνουν και να γυριστούν». Δεν μπορείς να πείσεις ένα παιδί για το αντίθετο. Αυτό όμως που πρέπει να καταλάβουν τα παιδιά, είναι αν αυτό που θέλουν να δείξουν, εξυπηρετεί την ιστορία τους. Αν ένα εφέ για παράδειγμα ή μια ολόκληρη εντυπωσιακή σκηνή, εξυπηρετεί την πλοκή ή απλά θέλουν να εντυπωσιάσουν τον θεατή
Τα βασικότερο για αρχή όμως, όπως και στο Ελεύθερο Κείμενο, είναι οι ιστορίες αυτές να βγουν από το μυαλό τους και να καταλήξουν στο χαρτί. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει συζήτηση, βελτίωση, διόρθωση σε μια ιστορία. Όταν αυτή έχει ολοκληρωθεί και βγει στο χαρτί. Στο μυαλό μας συνήθως έχουμε διάσπαρτες σκηνές της ιστορίας που φαντάζουν καταπληκτικές. Και μπορεί να είναι. Δεν αποτελούν όμως μια ολοκληρωμένη ιστορία. Και αυτό φαίνεται στο χαρτί. Εκεί μπορούν να εντοπιστούν τα κενά της αφήγησης, να απαντηθούν ερωτηματικά που μπορεί να δημιουργηθούν στο κοινό (της τάξης για αρχή) ή ακόμη να αλλάξει και το τέλος της ιστορίας.
Η παρουσίαση των ιδεών ή των ιστοριών, μπορεί να ακολουθήσει την διαδικασία του Ελεύθερου Κειμένου για την επιλογή της ιστορίας που θα γίνει σενάριο. Εδώ όμως αρχίζουν και οι διαφοροποιήσεις, όπως θα δούμε παρακάτω.
Εδώ θα επιστήσω την προσοχή σε ένα βασικό σημείο. Αυτός που ασκεί τα καθήκοντα του προέδρου, ο ενήλικας, ο εκπαιδευτικός, καλό θα είναι να έχει μια εμπειρία στην δημιουργία ταινιών σε σχολικό περιβάλλον. Πολλές φορές χρειάστηκε να αφήσω μια σεναριακή ιδέα στην άκρη, όχι γιατί δεν ήταν καλή, αλλά γιατί με τα χρονικά δεδομένα προετοιμασίας και γυρισμάτων, δεν θα είχαμε τον χρόνο να την ολοκληρώσουμε σωστά. Έτσι, αντί να «κάψουμε» την ιδέα, μαθαίνουμε να κάνουμε ταινία με κάτι λιγότερο απαιτητικό. Επίσης, καλό είναι ιδέες που είναι σε πολύ αρχική μορφή προετοιμασίας, να αφήνονται στην άκρη, δίνοντας στον δημιουργό τον χρόνο να τις ολοκληρώσει με περισσότερες λεπτομέρειες, αφήνοντας την ιστορία για επόμενο project.
Οι περισσότερες ιδέες μπορούν να καταλήξουν σε μια καλή ιστορία. Απλά μερικές ιδέες χρειάζονται περισσότερο χρόνο και δουλειά. Επίσης, κάποιες ιστορίες, αν αναπτυχθούν σωστά, μπορεί να αφορούν μεσαίου ή μεγάλου μήκους ταινίες, που και αυτό μπορεί να αποτελεί λόγο για την μη επιλογή τους. Αλλά και αυτό θέλει εμπειρία για να το εντοπίσει κάποιος με την πρώτη ανάγνωση.
Πάντα όμως, όσες ιδέες ή ιστορίες δεν επιλέγονται, θα πρέπει να γίνεται ξεκάθαρο στα παιδιά, όπως και στα κείμενα που δεν επιλέγονται, ότι μπορούν να βελτιωθούν ή να ολοκληρωθούν σε κάποια άλλη χρονική περίοδο, ανάλογα με την περίπτωση.
Στο στάδιο επιλογής της ιστορίας που θα γίνει ταινία, ενώ η διαδικασία είναι ίδια με το Ελεύθερο Κείμενο, το ίδιο το μέσο, ο κινηματογράφος αρχίζει να θέτει τους περιορισμούς του. Όχι για την συγγραφή του κειμένου ή του τρόπου που θα ειπωθεί η ιστορία, αλλά στον τρόπο που θα οπτικοποιηθεί. Όπως και τα Μικρά Βιβλία. Δεν περιορίζουν τα παιδιά στο πώς θα γεμίσουν τις σελίδες τους. Τί θα γράψουν, τί θα ζωγραφίσουν ή στο τί υλικά θα χρησιμοποιήσουν. Το ίδιο το μέσο όμως, περιορίζει τον μικρό δημιουργό ως προς τον χώρο που έχει στην διάθεσή του.
Κι εδώ, θέτω την ιδέα του Ελεύθερου Σεναρίου. Προς συζήτηση. Το Ελεύθερο Σενάριο, βάζει μία βασική παράμετρο, όχι στην διαδικασία της συγγραφής των ιστοριών, όσο στην διαδικασία επιλογής τους. Η παράμετρος αφορά την οπτικοποίηση της ιστορίας. Αυτό που γράφτηκε δεν είναι κείμενο που θα μοιραστεί ή θα δημοσιευτεί για να φτάσει στον αναγνώστη. Είναι μια ιστορία που πρέπει να οπτικοποιηθεί. Άρα, στην συζήτηση επιλογής μιας ιστορίας πρέπει να διερευνηθεί επίσης, κατά πόσο είναι εύκολο για να γίνει ταινία. Όχι τόσο από τεχνικής πλευράς. Είπαμε, στον κινηματογράφο όλα γίνονται. Αλλά από θέμα γραφής. Μια ιδέα ή μια ιστορία που είναι γραμμένη με γενικότητες, δεν δίνει ξεκάθαρα τον τρόπο που θα οπτικοποιηθεί. Το σενάριο, είναι ή τουλάχιστον θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε κάθε του πρόταση, στο τί θέλει ο δημιουργός να δείξει στον θεατή. Σε αντίθεση με την λογοτεχνία, που ο συγγραφέας μπορεί να γράφει ότι θέλει και ο αναγνώστης να φτιάχνει στο μυαλό του, τις δικές του εικόνες.
Παράδειγμα:
«Ο Χ καθόταν στον καναπέ και σκεφτόταν τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, όταν χτύπησε η πόρτα δυνατά.» Αυτό το παράδειγμα στην λογοτεχνία, αφήνει τον αναγνώστη να φανταστεί ότι θέλει για την δύσκολη, παιδική ζωή του Χ. Στο σενάριο όμως, πρέπει να έχουμε προαποφασίσει, πρώτα απ’ όλα, πώς ο θεατής θα καταλάβει στην ταινία, αυτό που σκέφτεται ο Χ. Υπάρχει η εύκολη λύση, να δείχνουμε τον Χ και να μας μιλάει ένας αφηγητής. Αυτό όμως είναι η εύκολη λύση. Στο σενάριο γράφουμε την δράση που εκτυλίσσεται στην μικρή ή την μεγάλη οθόνη. Θα μπορούσαμε να δείξουμε τον Χ που κάθεται στον καναπέ και μετά να δείξουμε τον Χ στην παιδική του ηλικία να περνάει δύσκολα. Και ίσως να βάζαμε σε αυτές τις σκηνές και ένα φίλτρο ασπρόμαυρο ή σέπια, για να τονίσουμε ότι αυτές διαδραματίζονται στο παρελθόν. Όμως εδώ εμφανίζονται δύο βασικά ερωτήματα. -Τί δυσκολίες θα δείξουμε από την παιδική ηλικία του Χ; Ποιες είναι αυτές που επηρεάζουν την πλοκή της ιστορίας μας και την εξέλιξη του Χ; Υπάρχουν χιλιάδες απαντήσεις στις οποίες πρέπει να επιλέξει ο σεναριογράφος. -Ένα δεύτερο, πρακτικό ερώτημα, είναι πόση ώρα θα διαρκέσουν οι σκηνές αυτές ώστε ο θεατής να καταλάβει τις δυσκολίες του Χ; Τελικά η λύση του αφηγητή, που θα πληροφορεί τον θεατή ότι ο Χ πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, φαντάζει πιο εύκολη και γρήγορη λύση. Αυτό όμως δεν είναι κινηματογράφος. Είναι εύκολο να βάλεις κάποιον, μέσα ή έξω από την σκηνή, να μιλάει για τον τύπο που βλέπουμε και να μας πληροφορεί ότι αυτός λατρεύει τις κάμπιες. Είναι όμως πιο ενδιαφέρον να δείξεις κάποιον που να περιποιείται κάμπιες σε μια σκηνή δευτερολέπτων, χωρίς να μιλάει κανένας και ο θεατής να βγάλει το συμπέρασμα, ότι ο τύπος που βλέπει αγαπάει τις κάμπιες.
Υπάρχουν πολλές τέτοιες προτάσεις που μπορούν να γίνουν μπελάς στην προσπάθεια να οπτικοποιηθούν, αν δεν έχουν αποσαφηνιστεί στην διαδικασία του Ελεύθερου Σεναρίου ή σε ένα επόμενο στάδιο μετά την επιλογή της ιστορίας. «Ο Ζ πάει για ψώνια στο κέντρο». Ωραία. Από πού ξεκινάει όμως η σκηνή που θα δείξουμε στον θεατή. Σε ποιο μέρος ψωνίζει ο Ζ; Στο κέντρο υπάρχουν διάφορα μαγαζιά ή πολυκαταστήματα. Ο Ζ πάει κατευθείαν σε συγκεκριμένο μαγαζί ή χαζεύει στις βιτρίνες ψάχνοντας κάτι;
Τα παιδιά στο στάδιο του Ελεύθερου Σεναρίου, έχουν μια παράμετρο που πρέπει να έχουν στο μυαλό τους. Πρέπει να ξεφύγουν πλέον από τις γραμμένες λέξεις και να αρχίσουν να σκέφτονται με εικόνες. Τί θα δείξουμε στον θεατή; Και φυσικά, παράλληλα ξεκινάει και η διαδικασία του πώς θα το δείξουμε αυτό; Προσωπικά πιστεύω ότι η επιλογή της τεχνικής, πρέπει να εξυπηρετεί την ιστορία. Δεν περιορίζω μια ιστορία στην τεχνική που γνωρίζω για την υλοποίηση μιας ταινίας. Γι’ αυτό και δεν προαποφασίζω ποια τεχνική θα χρησιμοποιήσω. Έχοντας βέβαια την ανάλογη τεχνογνωσία. Αν γνωρίζει κάποιος μία τεχνική πχ stop motion, καλό είναι η ιστορία που θα επιλέξει να ταιριάζει στην τεχνική.
Το ίδιο το μέσο, ο κινηματογράφος, έχει απαιτήσεις και παραμέτρους για την δημιουργία μιας ταινίας. Ξεκινώντας από το σενάριο. Το Ελεύθερο Σενάριο, προετοιμάζει καλύτερα ή αν θέλετε, φέρνει ένα κείμενο ή μια ιστορία, πιο κοντά στον κινηματογράφο. Προετοιμάζει και διευκολύνει την υλοποίηση μιας ταινίας. Πολλές φορές, βάζω μία ακόμα παράμετρο. Ανάλογα βέβαια με την ομάδα που έχω να συντονίσω. Η ιστορία που θα γραφτεί να μην έχει λόγια. Να μην υπάρχει αφηγητής ή οι ήρωες να μην χρειάζεται να μιλήσουν. Όλη η εξιστόρηση, η κινηματογραφική αφήγηση, να γίνεται με την δράση που παρακολουθεί ο θεατής. Η ευκολία των λέξεων στο στόμα των ηθοποιών (2D, 3D ή φυσικών χαρακτήρων) είναι μια ευκολία που πολλές φορές ξεπερνάει τα όρια της φλυαρίας.
Η αφορμή γι’ αυτήν την ενημέρωση, ήταν το παρακάτω μήνυμα που μου ήρθε στο κινητό:
Χρησιμοποιώ web banking και το winbank παραπέμπει σε υπηρεσία τράπεζας. Όμως όχι και το νούμερο από το οποίο ήρθε το μήνυμα (στοιχείο 1ο). Επίσης, ο σύνδεσμος (link) που υπάρχει στο μήνυμα, δεν μπορεί να ελεγχθεί οπτικά, σε ποια σελίδα οδηγεί (στοιχείο 2ο). Δεν χρειάζεστε περισσότερα στοιχεία, για να καταλάβετε ότι κάτι πάει στραβά. Πώς όμως μπορείτε να ελέγξετε τον σύνδεσμο, αν έχετε και την παραμικρή αμφιβολία για να αγνοήσετε ή να σβήσετε το μήνυμα; Για να μην πω να μπλοκάρετε και τον αποστολέα.
Υπηρεσία Bitly Η υπηρεσία αυτή είναι μία από τις πολλές υπηρεσίες που συρρικνώνουν ένα μακρόσυρτο σύνδεσμο. Υπάρχουν πολλές ακόμα που κάνουν το ίδιο πράγμα. Έτσι για παράδειγμα ένας σύνδεσμος http://www.selidamou.gr/post/hmeromina/ta-nea-tis-imeras-kai-o-kairosμπορεί να μετατραπεί στο εύκολα διαχειρίσιμο και οπτικά πιο συμμαζεμένο bit.ly/1Q2Wdr4
Για την συγκεκριμένη υπηρεσία (που είναι και αρκετά δημοφιλής), αρκεί να γράψετε σε έναν υπολογιστή (θα συνιστούσα να αποφύγετε την χρήση του κινητού σας) τον σύνδεσμο που λάβατε, προσθέτοντας το σύμβολο + Αυτό λέει στην υπηρεσία ότι δεν θέλετε να σας συνδέσει στον σύνδεσμο που αντιστοιχεί στην συντόμευση, αλλά να σας εμφανίσει τον πλήρη σύνδεσμο. Στην δική μου περίπτωση, ο παραπάνω σύνδεσμος bit.ly/3Bj9TPO+ θα εμφανίσει το παρακάτω αποτέλεσμα:
Όπως καταλαβαίνετε και οπτικά πλέον, ο σύνδεσμος ΔΕΝ ΣΑΣ ΟΔΗΓΕΙ σε επίσημη σελίδα τράπεζας. ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΟΙΠΟΝ στα μηνύματα στο κινητό σας. Επιπλέον, όπως και ο υπολογιστής σας, καλό θα είναι να εγκαταστήσετε ένα αντιιικό πρόγραμμα (antivirus).
Το Μαγικό Σχολείο. Περίεργοι ήχοι ακούγονται στο σχολείο, όταν αυτό είναι κλειστό. Μια παρέα παιδιών, θέλει να ανακαλύψει τί γίνεται στο σχολείο.
Το CineLike Lab, με συντονιστή τον συγγραφέα-σεναριογράφο Ηλία Φλωράκη, ανέλαβε την υλοποίηση του τετραήμερου εργαστηρίου κινηματογράφου στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Αμαλιάδας, που διοργάνωσε το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας, με την διευθύντριά του, Βουρλούμη Ζωή. Στο εργαστήριο συμμετείχαν και τα δύο τμήματα της ΣΤ’ τάξης, με συνολικά 38 παιδιά και τους υπεύθυνους δασκάλους τους Παναγιωτάρα Γιώργο και Ρουμελιώτη Σωτήρη.
Την πρώτη μέρα, έγινε μια συζήτηση για τον κινηματογράφο, τους συντελεστές και την δημιουργία των ταινιών. Στήθηκε επίσης η βάση της ιστορίας, πάνω στην οποία, με ιδέες των παιδιών πάντα, δημιουργήθηκε το σενάριο της ταινίας. Ένα παιδικό θρίλερ που βασικό στόχο είχε να δείξει την «μαγική και περιπετειώδη» πλευρά που μπορεί να έχει το σχολείο. Την δεύτερη μέρα, τα παιδιά ολοκλήρωσαν το σενάριο με την καθοδήγηση του Ηλία Φλωράκη και οργανώθηκαν τα γυρίσματα για τις δύο επόμενες μέρες. Επίσης, λόγω του μεγάλου πλήθους, τα παιδιά χωρίστηκαν στην ομάδα μουσικής, που ανέλαβε τις μουσικές γέφυρες και κάποια από τα εφέ της ταινίας και ηχογραφήθηκαν στην τάξη, στην ομάδα animation που ανέλαβε να ζωντανέψει μέρος της ταινίας, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά, ανέλαβαν ρόλους μπροστά από την κάμερα. Όλα τα παιδιά την ημέρα των γυρισμάτων, γνώρισαν και χειρίστηκαν τον απαραίτητο εξοπλισμό, γνωρίζοντας και τους ρόλους πίσω από την κάμερα. Την τελευταία μέρα, τα παιδιά είδαν μέρος της ταινίας και έμαθαν λεπτομέρειες για το μοντάζ και τα μυστικά του. Εκτός από το animation, γίνανε γυρίσματα και με green screen, αφού το απαιτούσε το σενάριο.
ΠΡΟΒΟΛΗ
Οι ταινίες που θα προβληθούν σε ειδική προβολή της 18ης Camera Zizanio (την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο της Αντιπεριφέρειας Ηλείας στον Πύργο) είναι το αποτέλεσμα ισάριθμων κινηματογραφικών εργαστηρίων που πραγματοποιήθηκαν από τις αρχές Νοεμβρίου σε μαθητές σχολείων του Πύργου και της Αμαλιάδας, στο πλαίσιο του 21ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους.
ΠΡΕΜΙΕΡΑ
Παράλληλα, για τους φίλους που δεν θα μπορούν να παραστούν στην προβολή, η ταινία μας έχει προγραμματιστεί να προβληθεί την ίδια μέρα, στο κανάλι μας στο YouTube.
Γραφτείτε στο κανάλι μας για να ενημερώνεστε άμεσα για τις νέες μας δουλειές
To ελληνοϊταλικό πολιτιστικό σωματείο «Il Faro» και η Tetrafillon films διοργανώνουν το κινηματογραφικό εργαστήριο «A-Z filmmaking Lab – από τη Θεωρία στην Πράξη»!
Ένας νέος κύκλος σεμιναρίων ξεκινάει και φέτος στις 7/11, έπειτα από την επιτυχία της προηγούμενης χρονιάς.
«Πώς φτιάχνεται μια ταινία;»
Αδράξτε την ευκαιρία να δείτε όλα τα στάδια δημιουργίας μιας ταινίας: από την αρχική ιδέα και τη συγγραφή του σεναρίου έως τα γυρίσματα και την ολοκλήρωση της ταινίας στο μοντάζ! Μάθετε τα πάντα για όλα τα πόστα-κλειδιά στη δημιουργία μιας ταινίας.
Το εργαστήρι απευθύνεται:
Σε άτομα του χώρου καθώς και σε σπουδαστές σχολών που θέλουν να εμβαθύνουν στη διαδικασία της δημιουργίας μιας ταινίας (ίσως και από άλλο πόστο από αυτό που γνωρίζουν), απαλλαγμένοι από τα γνωστά άγχη μιας παραγωγής.
Σε δημιουργικά και δραστήρια άτομα που επιθυμούν να ζήσουν από κοντά την εμπειρία του κινηματογράφου.
Εισηγητής του σεμιναρίου είναι ο σκηνοθέτης Alessandro Spiliotopulos, με βασικό του συνεργάτη τον σεναριογράφο Ηλία Φλωράκη.
Διάρκεια εργαστηρίου: 5 μήνες (2 ώρες/εβδ. τουλάχ.). Έναρξη: 07/11 στις 18:00 (και κάθε Τετάρτη 18:00-20:00) Χώρος Διεξαγωγής: Ελληνοβρετανικό Κολλέγιο – British Hellenic College, Μαυρομματαίων 25, Αθήνα Κόστος: 60 €/μήνα ή 250 € εφάπαξ. (Στην τιμή συμπεριλαμβάνεται και η χρήση του βασικού εξοπλισμού για την πραγματοποίηση των γυρισμάτων) Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής: alspil@yahoo.gr – 6938620380.
Το εργαστήρι θα πραγματοποιηθεί σε 2 ενότητες, τη θεωρητική και την πρακτική.
Στο ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ, διάρκειας 3 μηνών, θα γίνουν οι εξής συναντήσεις:
Στο ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ, διάρκειας 2 μηνών, οι μαθητές, υπό την καθοδήγηση των διδασκόντων, θα γυρίσουν ταινίες μικρού μήκους, είτε πάνω σε σενάρια που θα έχουν γράψει οι ίδιοι προηγουμένως, είτε σε σενάρια που θα τους παρέχει το εργαστήριο. Τα ταινιάκια μπορούν να είναι διαφόρων ειδών (π.χ. κωμωδία, δράμα κλπ), και ενδεχομένως και άλλων διαφόρων κατηγοριών (π.χ. ντοκιμαντέρ, videoclip, video art κλπ), ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις των συμμετεχόντων. Το εργαστήριο θα παρέχει στους μαθητές τον απαραίτητο βασικό εξοπλισμό για τα γυρίσματα.
Κάθε μαθητής θα έχει την ευκαιρία να εφαρμόσει στην πράξη όσα διδάχθηκε τους προηγούμενους μήνες. Συμμετέχοντας στις περισσότερες από αυτές τις ταινίες, και από διάφορα πόστα, θα αποκτήσει μια πιο σφαιρική εμπειρία. Μέσω της ομαδικής δουλειάς και υπό την καθοδήγηση των διδασκόντων και των συνεργατών του, θα μάθει να υλοποιούν δημιουργικά και αποτελεσματικά το σενάριό του, μετουσιώνοντάς το σε μια άρτια ταινία.
Στο τέλος θα γίνει εκδήλωση – πάρτι με παρουσίαση των συντελεστών και προβολή των ταινιών στο κοινό.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΣΣΑΝΤΡΟ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟ
Γεννήθηκε στο Κάλιαρι Ιταλίας και μεγάλωσε στην Πάτρα. Σπούδασε σκηνοθεσία κιν/φου στο Μιλάνο, όπου έκανε τις πρώτες του ταινίες μικρού μήκους. Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, αποσπώντας διακρίσεις και βραβεία. Εκτός από τις διάφορες οπτικοακουστικές παραγωγές του, έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη σε μεγάλες ξένες παραγωγές. Επίσης είναι ενεργός στην εκπαίδευση στον κιν/φο, συμμετέχοντας σε διάφορα σεμινάρια και εργαστήρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εκτός από τη σκηνοθεσία ασχολείται και με το σενάριο και το μοντάζ.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΦΛΩΡΑΚΗ
Ο Ηλίας Φλωράκης είναι βραβευμένος σεναριογράφος και συγγραφέας θεατρικών και λογοτεχνικών έργων. Διδάσκει σενάριο και δημιουργική γραφή και είναι μέλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος. Έχει επίσης ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία και το μοντάζ και οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε φεστιβάλ κιν/φου στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ των παραπάνω ενοτήτων – πατήστε εδώ: ilfaro.gr
Η καλλιτεχνική ομάδα ΟΝΕΙΡΟΚΥΚΛΟΙ και το Bookia παρουσιάζουν 3 βραδιές γεμάτες μελοποιημένη ποίηση. Στο 47ο Φεστιβάλ Βιβλίου που πραγματοποιείται από 31 Αυγούστου έως 16 Σεπτεμβρίου με τη συμμετοχή της πλειονότητας των Ελλήνων Εκδοτών, το κεντρικό αφιέρωμα φέτος είναι: «Μελοποιημένη Ποίηση, Μουσικήν ποίει και εργάζου»! Το Φεστιβάλ επιχειρεί να ανοίξει διάλογο ανάμεσα στο βιβλίο και τις άλλες τέχνες όπως η μουσική, τα εικαστικά, το θέατρο, προάγοντας, όχι μόνο την Φιλαναγνωσία, αλλά και τον Πολιτισμό γενικότερα.
Οι Αλεξία Ξυγαλά, Μαρία Ρήγα, Δημήτρης Μακρής και Μήτση Αγγελική-Ειρήνη θα ζωντανέψουν στίχους του Γιάννη Ρίτσου και του Βιντσέντζου Κορνάρου σε events που θα πραγματοποιηθούν ανάμεσα στους επισκέπτες της Έκθεσης.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 8μ.μ. «Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου
Μια όμορφη ποιητική σύνθεση με μελαγχολία, θλίψη, νοσταλγία όπου κυριαρχεί η φθορά του χρόνου.
Άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε! Αχ αυτός ο έρωτας που ποτέ δε στερεύει. Τον κυνηγάμε παντού και πάντα. Όσο και αν πονέσουμε και πληγωθούμε ακόμα τον αναζητάμε. Όσα χρόνια και να περάσουν πάντα θα ερωτευόμαστε, πολλές φορές όχι μόνο ένα πρόσωπο αλλά και την ίδια τη ζωή που όταν πια φτάσουμε σε κάποια ηλικία αναζητάμε τα νιάτα μας. Νιάτα τα νιάτα αχ να ‘ταν δυο φορές θα ‘ταν μικρές όλες οι λύπες μας και διπλές θα ήταν οι χαρές. Αχ άφησέ με να ‘ρθω μαζί σου!
Όχι γιατί απλά δεν μπορώ.
Τότε καλή σου νύχτα και απλά, άσε με να κοιτάω, μόνη πια, το φεγγάρι και ποτέ μα ποτέ μη σβήσεις αυτή τη μουσική. Μ’ αρέσει. Ναι! Ακόμα μ’ αρέσει! Μ’ ακούς? Πάντα θα μ’ αρέσει!!!
Αλεξία Ξυγαλά Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτος της παιδαγωγικής σχολής του Α.Π.Θ. με μεταπτυχιακές σπουδές στη Γλώσσα και στην Ιστορία. Απόφοιτος της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ». Μουσικοπαιδαγωγός και θεατρολόγος. Υπεύθυνη συντονίστρια και εμψυχώτρια στο Πρόγραμμα Θεατρικής Παιδείας του Πανελληνίου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Έχει συμμετάσχει σε εξειδικευμένα σεμινάρια υποκριτικής Αρχαίου δράματος και τραγωδίας με τον Γιώργο Μπινιάρη, το Δημήτρη Λιγνάδη και τον Κωστή Καπελώνη. Έχει παίξει στις παραστάσεις «ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΟ BROADWAY» μιούζικαλ ,σκην. Αγγ. Κλωνάρη σε συνεργασία με το Γ. Βαλτινό και τη Σ. Κοσκινά, «ΈΝΟΧΟΙ» (φλορεστίν) σκην. Μ. Βιδάλη και Μ. Θωμαδάκη, «ΗΛΕΚΤΡΑ» (χορός) του Σοφοκλή σκην. Γιώτας Κουνδουράκη, «Η Δημιουργία του υπο- ΚΟΣΜΟΥ» (Εύα, Παναγιώτα και Χήρα) μαύρη σουρεαλιστική κωμωδία του Νίκου Περδίκη και της Γιώτας Κουνδουράκη σκην. Γ. Κουνδουράκη, «NUNSENSE» (Amnesia) μιούζικαλ του Dan Goggin σκην. Μ. Παναγιωταρά, «…..Και Ιουλιέττα» (Ιουλιέττα) θεατρικός μονόλογος του Άκη Δήμου σκην. Πέμυ Ζούνη, «ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ» (Αλίνα) του Θ. Κοτανίδη, «Επικίνδυνο Παιχνίδι» (Ρέα) του Μανώλη Κορρέ σκην. Α. Γκαιτατζή, «ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ» (Τατιάνα) του Μαξίμ Γκόρκι σκην. Μ. Μπαλτατζή, «SURVIVAL» (Μελαχρινή) έργο βασισμένο στην ταινία EXAM σκην.Μ. Μπαλτατζή, «Η Δύναμη του Σκότους» (Μαρίνα) του Λέων Τολστόι σκην. Μ. Μπαλτατζή, «Δεσποινίς Διευθυντής» (Λίλα) σκην. Μ. Μπαλτατζή, «Γαμήλιο Ταξίδι στο Παρίσι» (Σοφία,γυναίκα 65 χρονών) κωμωδία σκην. Α. Χατζησυμεωνίδου. Έχει κάνει παιδικό θέατρο, μεταγλωττίσεις σπικάζ, διαφημίσεις και ραδιόφωνο. Έχει συμμετάσχει σε τέσσερις ταινίες μικρού μήκους. Ασχολείται με το τραγούδι και παίζει πιάνο και τουμπερλέκι.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 7:30μ.μ. στο περίπτερο του Bookia “Του κύκλου τα γυρίσματα…”
Βάλσαμο είναι στις ψυχές οι στίχοι του Ερωτόκριτου. Ακούγοντάς τους η φύση, τα αισθήματα, οι αξίες ξαναβρίσκουν τη θέση τους μέσα μας. Όποιο σημείο του κι αν πιάσεις ξεχειλίζει από χαρά, απλότητα και ομορφιά.
.. .”Αφουκραστείτε το λοιπό κι ας πιάνει ο που ‘χει γνώση
για να κατέχει αλλού βουλή κι απόκριση να δώσει” …
Μαρία Ρήγα – Αφήγηση
Δημήτρης Μακρής -Τραγούδι Η Μαρία Ρήγα είναι ηθοποιός. Αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη το 2006. Συμμετείχε σε εργαστήρια της Θερινής Ακαδημίας του Εθνικού Θεάτρου τις χρονιές 2003, 2004, 2005. Εργάστηκε ως ηθοποιός επί σειρά ετών στην παιδική σκηνή του θεάτρου Κάτια Δανδουλάκη. Μεταξύ άλλων είχε βασικό ρόλο στην παράσταση “Μύγα” του Ζ.Λάγκελαν, στο θέατρο Αλκμήνη (2015), Επίσης έχει παίξει στις ταινίες μικρού μήκους, “Θραύσματα ενός κύκλου” της Ι.Τσεσμετζή (2013), “Choose your future” του Π.Φλωράκη (2015) και “Hippo”του Θ. Αργυρού (2017). Το 2018 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση «Υπέρ αδυνάτου» σε σκηνοθεσία Θ. Τσαπακίδη που παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Αγγέλου και Λητώς Κατακουζηνού.
Ο Δημήτρης Μακρής είναι ηθοποιός και τραγουδιστής. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή «Αθηναϊκή Σκηνή» από όπου αποφοίτησε το 2017. Έχει δίπλωμα τραγουδιού από το London College of Music. Το 2017-18 συμμετείχε στην παράσταση Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα του Πέτρου Ζούλια και στην πρώτη εναέρια θεατρική παράσταση στην Ελλάδα Στη χώρα του Ποτέ. Μεταξύ άλλων έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις Νικήρατος, στο θέατρο Τέχνης (Θεατρικό Αναλόγιο, 2016)και Capo d’ Istria (2017) στην παλαιά Βουλή των Ελλήνων και τα δύο σε σκηνοθεσία Αναστασίας Κουμίδου. Ως τραγουδιστής του συγκροτήματος «Mind Departure» ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει τον δεύτερο δίσκο του μέσα στο 2018 και έχει υπάρξει μέλος σε διάφορα πολυφωνικά σχήματα με συμμετοχές σε διάφορα φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα.
ΣΑΒΒΑΤΟ 15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 8μ.μ. στο περίπτερο του Bookia Η γλυκιά ποίηση του Γιάννη Ρίτσου Ο ποιητής μας έγραψε στίχους για την επανάσταση, για τον θρήνο, για τον έρωτα! Δεν θα μπορούσαν να λείψουν και στίχοι για τη χαρά της ζωής!
«Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.»
Με αυτούς τους στίχους για τα παιδιά συγκινούμαστε κι εμείς οι μεγάλοι, γιατί τόσο απλή είναι η ζωή, όσο μια αγκαλιά! Η κα Λογοτεχνία, ηθοποιός Μήτση Αγγελική-Ειρήνη θα απαγγείλει στίχους γνώριμους, που τόσο αναγνωρίζουμε, όμως συνήθως δεν γνωρίζουμε ότι ανήκουν στον ποιητή μας Γιάννη Ρίτσο.
Μήτση Αγγελική-Ειρήνη Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη σχολή «Βεάκη» (2006-7), στο θέατρο «Αλκμήνη» – Άκη Δαβή (2008) και στο Personal Development Training της Βαρβάρας Δούκα (2009-2011).
Έπαιξε σε διάφορες παραστάσεις, όπως:
«Je t’ aime» κείμενο-σκηνοθεσία του Ηλία Φλωράκη, (2010) – Α΄ έπαινος ερμηνείας στο φεστιβάλ Μώμος ο Πατρεύς στην Πάτρα, «Human Voices» σε σκηνοθεσία Βουρνά Θοδωρή στο θέατρο ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ και στο Altera pars (2010), «Αν ζούσα τώρα» του Νίκου Λακόπουλου, σε σκηνοθεσία Βουρνά Θοδωρή (2011), «White Pages» του Ηλία Φλωράκη, στο θέατρο του ΧΩΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ ΑΣΩΜΑΤΩΝ, (2011), «ΣΑΡΒΙΛ» του Αχιλλέα Κούμπου, σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη στο Ίδρυμα Κακογιάνννης (2014 – 2015), «… και Ιουλιέτα 1,2,3» του Άκη Δήμου, σε σκηνοθεσία Ηλία Φλωράκη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Πρωταγωνίστησε στις ταινίες μικρού μήκους:
«21 μ.Κ.» των Χρύσα Λαγού και Βασίλη Τζιώκα (2010) – Α΄ βραβείο γυναικείας ερμηνείας για στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ από το ίδρυμα «ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΤΡΩΝΗΣ», το ΙΕΚ ΑΚΜΗ και την Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης (2011)
«A simple story» του Ηλία Φλωράκη (2012) – Βραβείο καλύτερης ταινίας στο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ (2012).
Είναι η κα Λογοτεχνία από το 2014, κάνοντας αφήγηση παραμυθιών και θεατρικό παιχνίδι σε παιδικούς σταθμούς, παρουσιάσεις βιβλίων και events.
Αλεξία Ξυγαλά
Η Μαρία Ρήγα είναι ηθοποιός. Αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη το 2006. Συμμετείχε σε εργαστήρια της Θερινής Ακαδημίας του Εθνικού Θεάτρου τις χρονιές 2003, 2004, 2005. Εργάστηκε ως ηθοποιός επί σειρά ετών στην παιδική σκηνή του θεάτρου Κάτια Δανδουλάκη. Μεταξύ άλλων είχε βασικό ρόλο στην παράσταση “Μύγα” του Ζ.Λάγκελαν, στο θέατρο Αλκμήνη (2015), Επίσης έχει παίξει στις ταινίες μικρού μήκους, “Θραύσματα ενός κύκλου” της Ι.Τσεσμετζή (2013), “Choose your future” του Π.Φλωράκη (2015) και “Hippo”του Θ. Αργυρού (2017). Το 2018 εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση «Υπέρ αδυνάτου» σε σκηνοθεσία Θ. Τσαπακίδη που παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Αγγέλου και Λητώς Κατακουζηνού.
Ο Δημήτρης Μακρής είναι ηθοποιός και τραγουδιστής. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή «Αθηναϊκή Σκηνή» από όπου αποφοίτησε το 2017. Έχει δίπλωμα τραγουδιού από το London College of Music. Το 2017-18 συμμετείχε στην παράσταση Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα του Πέτρου Ζούλια και στην πρώτη εναέρια θεατρική παράσταση στην Ελλάδα Στη χώρα του Ποτέ. Μεταξύ άλλων έχει συμμετάσχει στις παραστάσεις Νικήρατος, στο θέατρο Τέχνης (Θεατρικό Αναλόγιο, 2016)και Capo d’ Istria (2017) στην παλαιά Βουλή των Ελλήνων και τα δύο σε σκηνοθεσία Αναστασίας Κουμίδου. Ως τραγουδιστής του συγκροτήματος «Mind Departure» ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει τον δεύτερο δίσκο του μέσα στο 2018 και έχει υπάρξει μέλος σε διάφορα πολυφωνικά σχήματα με συμμετοχές σε διάφορα φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα.
Μήτση Αγγελική-Ειρήνη
ΟΝΕΙΡΟΚΥΚΛΟΙ | ONEIROKYKLOI (DREAMCIRCLES) 