Σίσσυ Δουτσίου – Λίλη Τσεσματζόγλου στο Theatrical DROPS

To Τheatrical Drops συνομιλεί με τη Σίσσυ Δουτσίου και τη Λίλη Τσεσματζόγλου συμπρωταγωνίστριες στο βραβευμένο θεατρικό έργο ΝΥΧΤΑ! (Yard Gal) της R. Prichard που παίζεται στο Θέατρο ΑΛΦΑ.Ιδέα. 

Ο Τάσος Σαγρής κάνει μια βόλτα στη Νύχτα δύο φιλενάδων που θέλουν να ζήσουν Ελεύθερες, εκεί που πιστεύουν ότι θα βρουν αυτό που τους οφείλει η Ζωή! Η ΝΥΧΤΑ! είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ βασισμένο στο βραβευμένο θεατρικό έργο YΑRD GAL της Αγγλίδας συγγραφέας Rebecca Prichard. Μια σκηνοθεσία με γρήγορο ρυθμό, που βάζει τον θεατή στο καρδιογράφημα της Ζωής των δύο κοριτσιών! Η αφήγηση της πορείας και οι διάλογοι των δύο φιλενάδων ζωντανεύουν στα μάτια μας σκέψεις που μπορεί να κάναμε κι εμείς ως νέοι. Τότε που δεν είχαμε βολευτεί, τότε που οι ανησυχίες μας ήταν στο αποκορύφωμα! Η Σίσσυ Δουτσίου άμεση και αληθινή με μορφή έφηβης, ξεδιπλώνει τα ερωτήματα, και στέκει ως την τελευταία στιγμή στο πλευρό της φίλης της, αντιλαμβανόμενη την αξία της Ζωής. Η Λίλη Τσεσματζόγλου με μια αιθέρια αύρα επί σκηνής, μεταμορφώνεται στην απελπισμένη νέα που έχει παραδοθεί σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή, γιατί γι’ αυτήν ΔΕΝ υπάρχει πλέον κάποιο όνειρο να κυνηγήσει, παρά μόνο ένας εφιάλτης να ζήσει!

Οι νέοι κάθε γενιάς αμφισβητούν, επαναστατούν, θυμώνουν, οργίζονται, αντιδρούν για να δημιουργήσουν το Μέλλον που Θέλουν. Ένα Μέλλον που δεν τους ανήκει, δεν μας ανήκει, αλλά επηρεάζει τη ζωή μας! Οι μεγαλουπόλεις της Ευρώπης είναι γεμάτες από νέους που με μοναδικό στήριγμα την απόγνωση, ζουν τους εφιάλτες τους. Είναι δύσκολο το μονοπάτι που μπορεί να μας βγάλει από τη Νύχτα μας! Το Τέρας της Καθημερινότητας ρίχνει πολλούς στον καναπέ με μια τηλεόραση για παρέα, με την υπερκατανάλωση αγαθών να μη μπορεί να γεμίσει το κενό τους! Άλλες φορές πάλι ο ακατέργαστος θυμός οδηγεί στα ναρκωτικά και την εγκληματικότητα που φαντάζουν λύσεις! Στον βωμό του κέρδους ο καθημερινός άνθρωπος μπορεί να μεταλλαχτεί σε πρόβατο, χάνοντας την ευκαιρία να κάνει την ύπαρξή του να έχει νόημα στο πέρασμά του από τη Ζωή!

Επαναστάτες ξεκινάνε όλα τα νιάτα, και μετά έρχεται ο συμβιβασμός, έρχεται η τεκνοποίηση, ο γάμος ενταγμένα στο κοινωνικό γίγνεσθαι, σαν υποχρέωση στην κοινωνία, ως πεμπτουσία της Ζωής! Έτσι το χάσμα των γενεών διαιωνίζεται, όταν χάνουμε το παιδί που έχουμε μέσα μας. Οι νέοι, τις περισσότερες φορές βρίσκονται έτη φωτός μακρυά από τους γονείς τους συναισθηματικά και ας γεννήθηκαν μόλις 20 με 40 χρόνια αργότερα! Το χάσμα των γενεών αγεφύρωτο και οι Κηδεμόνες, όσο κι αν μιλάνε με τη πείρα, δεν μπορούν εύκολα να δίνουν συμβουλές. Ψυχολόγοι λένε ότι η εφηβεία κρύβει μέσα της το Πένθος της Παιδικής Ηλικίας και έτσι οι νέοι περνάνε τα στάδια του Πένθους μέχρι την ενηλικίωση (όταν και εφόσον έρθει). Άρνηση, Θυμός, Διαπραγμάτευση, Κατάθλιψη, Αποδοχή! Αποδοχή! Αποδοχή ποιας κατάστασης;

“Ο Παράδεισος είναι το όνομά μου”

Ο ουρανός γέμισε την καρδιά μου:
με ηλεκτρισμό.
Μια λάμψη ανάμεσα στις παρατημένες πλατείες της πόλης και
τα χείλη μου.

Η καρδιά μου λαχταρά
αυτή την περίφημη ευλογημένη ηρεμία.

Απόσπασμα από το ποίημα της Σίσσυς Δουτσίου “Ο Παράδεισος είναι το όνομά μου”

Πολύ σωστά η παράσταση παίζεται μετά τις 11 το βράδυ, μέσα στην ατμόσφαιρα που δίνει η νύχτα, ξυπνώντας μνήμες γεμάτες γεύσεις, αρώματα, σάρκα και πνεύμα σε εγρήγορση, σε έξαψη. Τελειώνω αυτό το άρθρο μια υπέροχα φωτεινή ημέρα που με κάνει να σκεφτώ ότι ΝΥΧΤΕΣ υπάρχουν και κατά την διάρκεια της ημέρας (όπως ανέφερε και η Λίλη Τσεσματζόγλου στην συνέντευξη), ΝΥΧΤΕΣ που για μερικούς δεν ξημερώνουν ποτέ! 

Η παράσταση ΝΥΧΤΑ! βασισμένη στο βραβευμένο έργο Yard Gal της Rebecca Prichard σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή παίζεται για δεύτερη χρονιά στην ΑΘΗΝΑ (Θέατρο Αλφα.Ιδέα– γωνία Στουρνάρη και Πατησίων) 8 παραστάσεις κάθε ΣΑΒΒΑΤΟ στις 23.00 από τις 25 Νοεμβρίου 2017 ως τις 13 Ιανουαρίου 2018. Επίσης στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (Θέατρο Αυλαία 2-3 και 9-10 Μαρτίου 2018) και ΛΕΥΚΩΣΙΑ (Θέατρο Σατιρικό 11-12-13 και 18-19-20 Μαΐου 2018)

Διαβάστε τη συνέντευξη που μου παραχώρησε η Σίσσυ Δουτσίου (γραπτώς) και παρακολουθήστε τη συνέντευξη που μου παραχώρηση η Λίλη Τσεσματζόγλου (βιντεοσκοπημένα).

Ποιά είναι η δική σας Νύχτα;

Σ.Δ. Η Νύχτα είναι όλες εκείνες οι ώρες που μπορείς να οργιάσεις πέρα από τα όρια του συντηρητισμού. Γιατί υπάρχει μια νέα γενιά που έρχεται με περισσότερες αμφιβολίες, με μάτια γεμάτα περιέργεια για την ιδέα της ελευθερίας και καχυποψία για κάθε ηθικισμό. Η Νύχτα είναι εκείνος ο τόπος που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους εφιάλτες μας αλλά και οι στιγμές που μπορούμε να απολαύσουμε ευτυχισμένοι τα όνειρα μας.

Πόσα κοινά σημεία βρήκατε με την ηρωίδα σας;

Σ.Δ. Αν λέγαμε τα κοινά μας σημεία με τον κάθε ρόλο που υποδυόμαστε στο θέατρο τότε δεν θα είχαμε μυστική ζωή. Οι προσωπικές εμπειρίες είναι πέρα από κάθε ρόλο γιατί τα αίτια και τα αποτελέσματα ακόμα και παρόμοιων βιωμάτων είναι πάντα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Η επιθυμία για έκσταση είναι κοινή, η απόγνωση απέναντι στην σκληρότητα της καθημερινότητας είναι η ίδια, η δίψα για αγάπη είναι η ίδια αλλά η συναισθηματική αναμέτρηση με τον κόσμο είναι αυτή που μας κάνει να διαφέρουμε μεταξύ μας, εγώ με την Πέππυ -την ηρωίδα που υποδύομαι στην παράσταση.

Αστροφυσικός – Ποιήτρια – Ηθοποιός. Ολιστική καλλιτέχνης. Τι είναι για εσάς Τέχνη;

Σ.Δ. Η αστροφυσική είναι επιστήμη, όχι τέχνη για αυτό επέλεξα το θέατρο. Δεν θα μπορούσα να με φανταστώ επιστήμονα. Ήτανε μια απόφαση που την πήρα στο Μεξικό στις ψυχρές αίθουσες του πανεπιστημίου στο Guanajuato και τα τηλεσκόπια. Την έχω αφήσει πίσω μου. Πολλές φορές δειλιάζω να ξεφυλλίσω επιστημονικά περιοδικά, ειδικά το αγαπημένο μου Astronomy, γιατί η αναζήτηση και η επίλυση προβλημάτων λειτουργεί σαν μαγνήτης μέσα μου και με τραβάει πάλι σε εκείνη την εποχή που έλυνα κβαντομηχανικές εξισώσεις.

Θα πρέπει να βρω το σημείο που συναντιέται η τέχνη, η υπαρξιακή αγωνία και η πολιτική για να μπορέσω να σου πω τι σημαίνει τέχνη για εμένα. Ίσως θα ήταν καλύτερα να πούμε τι ΔΕΝ σημαίνει τέχνη. Ο ανταγωνισμός και η ζηλοφθονία δεν είναι τέχνη, οι δημόσιες σχέσεις και η αυτολογοκρισία δεν είναι τέχνη, η βιομηχανία διασκέδασης και το star system δεν είναι τέχνη. Η φυσική ανάγκη όλων μας για έκφραση είναι παιχνίδι, είναι περιπέτεια. Η τέχνη υπηρετεί ανθρωπιστικές ιδέες και παρεμβαίνει στη δημόσια σφαίρα. Δωρίζει μια επίσημη αισθαντικότητα απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, διεγείρει τη κρυφή μας διάνοια, γκρεμίζει τα γεωγραφικά και πολιτισμικά σύνορα. Η τέχνη είναι η πιο έμπιστη φίλη της επιστήμης και της φιλοσοφίας.

Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών. Ποιά ανάγκη σας οδήγησε στη δημιουργία του;

Σ.Δ. Η ανάγκη για αυτοοργάνωση. Το Ινστιτούτο Πειραματικών δημιουργήθηκε τον Αύγουστο 2008 για να ανέβει η θεατρική παράσταση Οι Δούλες του Ζαν Ζενέ στο κοινωνικό κέντρο Νοsotros στα Εξάρχεια, έπειτα ήρθε το Πεθαίνω σαν Χώρα του Δημητριάδη, η Ψύχωση της Sarah Kane, τώρα η ΝΥΧΤΑ, φεστιβάλ, κινηματογραφικές προβολές, σεμινάρια υποκριτικής, περιοδείες, ερευνητικά ταξίδια, μια περιπέτεια που πηγάζει πάντα από την ανάγκη να μιλήσουμε, να αποφασίσουμε μαζί με τους αγαπημένους συνεργάτες, να βρούμε νέες ιδέες, να πειραματιστούμε με νέα περιεχόμενα και να τα φέρουμε έξω στην κοινωνία δημιουργώντας ένα έδαφος διαλόγου και αναζήτησης για τον κάθε ένα και την κάθε μια που έρχεται σε επαφή με το έργο μας. Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου, της εικαστικής performance, των multi media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης.

Σεμινάρια υποκριτικής. “Η Τέχνη του Ηθοποιού” , “Σώμα και Τέχνη της Υποκριτικής”, “Η διαδρομή προς τον Ρόλο”, “Έρως και Λύπη στο Θέατρο”. Τι είναι αυτό που αποκομίζετε από τα σεμινάριά σας;

Σ.Δ. Τα σεμινάρια υποκριτικής έχουν σκοπό την κατασκευή καταστάσεων, την κατάθεση ερμηνευτικού και εκπαιδευτικού έργου, την καλλιέργεια της ριζοσπαστικής θεωρίας /καλλιτεχνικής πράξης και την επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινωνικό σώμα που θα υπερβαίνει τα στεγανά και τους περιορισμούς της εμπορευματικής και καθεστωτικής κυρίαρχης κουλτούρας.

Τα σεμινάρια υποκριτικής είναι Ανοιχτά Σεμινάρια Θεάτρου και απευθύνονται σε όσους επιθυμούν να εξασκήσουν και να καλλιεργήσουν τα εκφραστικά τους μέσα, άτομα που θέλουν να έρθουν σε επαφή με την τέχνη του θεάτρου και την λειτουργία του ηθοποιού, σε απόφοιτους δραματικών σχολών και σε νέους καλλιτέχνες, χορευτές, μουσικούς, ηθοποιούς.

Χάσμα γενεών. Πάντα θα υπάρχει;

Σ.Δ. Όσο γεννιούνται παιδιά σε αυτό τον κόσμο θα συνεχίζει να υπάρχει το χάσμα των γενεών. Ελπίζω να συνεχίσει να υπάρχει. Εκεί ανάμεσα βρίσκεται η αντιδραστικότητα, η νεανική επαναστατικότητα απέναντι στη ροή του ως έχειν. Εκεί ανασαίνει μια ευγενική αθυροστομία που πηγάζει από την αγνότητα της περιέργειας και την υπέρβαση όλων των φόβων και κυρίως τον φόβο του θανάτου.

Τι μπορεί να κάνει ένας καλλιτέχνης για να δούμε ένα φωτεινότερο μέλλον;

Σ.Δ. Ότι και ένας περιπτεράς, να πει ελεύθερα τη γνώμη του χωρίς δισταγμό και να επιθυμήσει έναν διαφορετικό κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Να επιθυμήσουμε και να αγωνιστούμε για έναν κόσμο όπου το χρήμα είναι ντροπή, όπου ο πλούτος είναι πνευματικός και όχι οικονομικός, όπου οι άνθρωποι κρίνονται από αυτό που είναι και όχι από αυτό που έχουν. Σκοπός του καλλιτέχνη πρέπει να είναι η δημιουργία ενός σημείου συνάντησης, από εκεί και πέρα όλοι και όλες έχουν χρέος να συμμετάσχουν στα κοινά με όποιο τρόπο επιλέξει ο καθένας. Οι κοινωνικές δομές υπάρχουν, τα στέκια, οι καταλήψεις, οι συνελεύσεις στις γειτονιές, οι οικολογικοί αγώνες. Με την συμμετοχή μας θα δούμε «φωτεινότερο μέλλον», δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

Τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Σ.Δ. Περιμένω να εκδοθεί τον Ιανουάριο του 2018 από τις εκδόσεις Κενότητα το νέο μου βιβλίο με τίτλο Η Ηδονοβλεψίας ένα βιβλίο ερωτικής λογοτεχνίας και πορνογραφημάτων. Επίσης ετοιμάζουμε το 6th International Video Poetry Festival που θα γίνει στο Θέατρο Εμπρός στις 19 – 20 Ιανουαρίου 2018 με πολλές διεθνείς συμμετοχές. Εκεί θα εμφανιστώ με τον μουσικό παραγωγό Van Fog διαβάζοντας τα νέα ποιήματα μου που γράφτηκαν φέτος το καλοκαίρι με ένα διαφορετικό ύφος και ένα παγανιστικό ηχητικό περιβάλλον. Η Νύχτα θα ταξιδέψει στην Θεσσαλονίκη στα μέσα Φεβρουαρίου στο Θέατρο Αυλαία και τον Μάιο στην Κύπρο στο Θέατρο Σατιρικό, ενώ έχουν ξεκινήσει ήδη οι συζητήσεις για την επιλογή του νέου θεατρικού έργου που θα ανεβάσουμε- αλλά αυτή είναι μια άλλη μεγάλη περιπέτεια για την οποία θα μιλήσουμε την επόμενη φορά.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ:

Η ΝΥΧΤΑ! είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ βασισμένο στο βραβευμένο θεατρικό έργο YΑRD GAL της Αγγλίδας συγγραφέας Rebecca Prichard, μια δυστοπική φουτουριστική παράσταση για το άμεσο μέλλον. Μια παρέα κοριτσιών αρνούνται όλους τους επιβεβλημένους κανόνες και ζουν μόνο την Νύχτα αναζητώντας τρόπους για να βγάζουν χρήματα χωρίς να δουλεύουν, να κάνουν σεξ χωρίς να πληγωθούν, να δοκιμάσουν όλες τις ουσίες χωρίς να πεθάνουν, να διαπράξουν όλες τις απαγορευμένες πράξεις χωρίς να συλληφθούν.

Με αυτό τον τρόπο διαγράφουν μια απελπισμένη διαδρομή που μαρτυρά την δύναμη και το πάθος, όπως και την εύλογη απόγνωση, τα αδιέξοδα και την θλιβερή βία της ζωής των νέων ανθρώπων σήμερα. Η απέραντη φανταχτερή πόλη την Νύχτα, ο ήχος της ατέρμονης ψυχικής πίεσης, ένα κρυφό σιωπηλό ουρλιαχτό μέσα στο σκοτάδι του κόσμου. Μοναξιά και απαθή βλέμματα και φρενιασμένες σκιές. Κινηματογραφικές αναμνήσεις, οργισμένες νύχτες καταστροφών, κλοπές και μαζικοί εμπρησμοί, προαύλια νοσοκομείων και κρατητήρια, σειρήνες περιπολικών και αιχμηρά αντικείμενα, γυάλινες χάντρες και χάπια ecstasy και χαρτοπόλεμος από κάλπικα χαρτονομίσματα. Κακοστριμμένα τσιγάρα χασίς, electro techno, σεξ της μιας βραδιάς, κορίτσια και αγόρια που αρμενίζουν στον νυχτερινό ουρανό. Ζούμε στο σκοτάδι του κόσμου σαν παιδιά που χάθηκαν μέσα σε μια καταιγίδα.

Στο σύνολο του το δημιουργικό και καλλιτεχνικό επιτελείο των επιτυχημένων παραστάσεων του Ινστιτούτου Πειραματικών Τεχνών συνεχίζει την ανατομία της εποχής της κρίσης με την παράσταση

Η ΝΥΧΤΑ! (Yard Gal) της Rebecca Prichard, μελετώντας το υπαρξιακό αποτύπωμα μιας εποχής, το ψυχικό τραύμα μιας κοινωνίας που διαλύεται σε διαχωρισμένες, απελπισμένες ατομικότητες.

Το 2011 “ΟΙ ΔΟΥΛΕΣ” του Ζαν Ζενέ ούρλιαξαν “Να Μην Ζήσουμε σαν Δούλοι” και το πάθος τους για ζωή έγινε μια απελπισμένη κραυγή στις ψυχές των ανθρώπων σε όλη την χώρα, το 2012 με το έργο “ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ” του Δημήτρη Δημητριάδη έγινε μια λεπτομερής καταγραφή της κατάρρευσης μιας ολόκληρης κοινωνίας. Από το 2013 έως το 2015 η παράσταση “ΨΥΧΩΣΗ” (4.48 Psychosis) της Sarah Kane μελέτησε την κατάρρευση του υποκειμένου στο σύγχρονο κόσμο.

Το 2017 με την παράσταση Η ΝΥΧΤΑ! (Υard Gal) της Rebecca Prichard σε σκηνοθεσία του Τάσου Σαγρή το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών εξερευνά την βία, τα αδιέξοδα και τις ελπίδες των νέων ανθρώπων σήμερα. Στέλνει ένα σήμα κινδύνου για το άμεσο μέλλον. Μας καλεί να ταξιδέψουμε στην σκοτεινή πλευρά του ίδιου μας του εαυτού, εκεί που κατοικούν οι εφιάλτες και τα πιο κρυφά όνειρα μας.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: ΤΑΣΟΣ ΣΑΓΡΗΣ
Παίζoυν: ΣΙΣΣΥ ΔΟΥΤΣΙΟΥ | ΛΙΛΗ ΤΣΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ

Μουσική: Radiohead, Prodigy, Anne Clark, Total Eclipse, X Dream, Atmos, Sandman, Lou Reed, Μikael Delta, Yann Tiersen, Αrcade Fire
Video Art: Άλκηστις Καφετζή, Void Optical Art Laboratory
Σκηνικά: Κenny Mac Lellan
Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος
Μετάφραση: Anna Holloway

Το +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] (Τhe Institute for Experimental Arts) είναι μια πλατφόρμα δημιουργικής έκφρασης και έρευνας στα πεδία του θεάτρου, της εικαστικής performance, των multi media εγκαταστάσεων, της ποιητικής επιτέλεσης και της θεωρίας της Τέχνης.

Το Ινστιτούτο όντας μια ανοιχτή συνάντηση ποιητών-συγγραφέων, σκηνοθετών, ηθοποιών, τεχνικών/συντελεστών, performance artists, φωτογράφων, εικαστικών του video art και αναλυτών της σύγχρονης Τέχνης, των media και της επικοινωνίας σκοπό έχει την κατασκευή καταστάσεων, την κατάθεση ερμηνευτικού και εκπαιδευτικού έργου, την καλλιέργεια της ριζοσπαστικής θεωρίας /καλλιτεχνικής πράξης και την επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινωνικό σώμα που θα υπερβαίνει τα στεγανά και τους περιορισμούς της εμπορευματικής και καθεστωτικής κυρίαρχης κουλτούρας.